عاشقانه عارفانه

غزلیات

غزلی از مفرح همدانی شاعر معاصر همدانی با مضمون عاشقانه، عارفانه از دیوان ارمغان ملکوت مرغِ غزل­سرا به چمن وقتِ بامداد /ميكرد از فراق رُخ دوست انتـقاد / افتاده دل به وَرطه خون و ز شوق وصل / فرياد&nbsp;&nbsp;مي­زند &nbsp;&nbsp;كه&nbsp;&nbsp;&nbsp;دَمِ&nbsp;&nbsp;عشـق&nbsp;&nbsp;&nbsp;زنده &nbsp;باد / نقدينه وجود من از نور عاشقي است /از اين مقوله گشت دلم، عزّتش زياد / جامي ز باده با « الفُ ليل » آوريد /تا بشنوم حكايت دلها ز شهـرزاد / مسـندنشين خاطر روي تو شد دلم /شادم از اينكه عشق سرم ميدهد به باد / بيش از دو پرده ساز نزد چرخِ تنگ­ چشم /در حيطه شكُوه جَم و فَرّ كيقبـاد / از بَس سياه­مست شدند از شراب نفْس /كُفران شكست شيشه حرمت ز قوم عاد / ما جايگاه و جامه اطلس نخواسـتيم /از چرخ دون كه تخت سليمان به باد داد / جز بخشش خدا و به جز فحشِ بي­ ادب /منّـــت نهاد بر سرِ &nbsp;ما هر كه هر چه داد / تزكيّه كُن وجود و زِ تيغ قضا مترس / با&nbsp;&nbsp;&nbsp;هيچ&nbsp;&nbsp;&nbsp;غُنچه&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;خار&nbsp;&nbsp;&nbsp;ندارد&nbsp;&nbsp;&nbsp;سَرِ&nbsp;&nbsp;&nbsp;عنـاد / وقت &nbsp;نماز &nbsp;صبح،مُفـرّح ز &nbsp;باده مست / نام تو&nbsp;را&nbsp;شـنيد و به&nbsp;قَدقامـت ايستاد /

 دانلود ویدیو کلیپ  138- مرغ غزلسرا به چمن وقت بامداد  کلیپ ویدیو فیلم  138- مرغ غزلسرا به چمن وقت بامداد  غزلی از مفرح همدانی شاعر معاصر همدانی با مضمون عاشقانه، عارفانه از دیوان ارمغان ملکوتمرغِ غزل­سرا به چمن وقتِ بامداد /ميكرد از فراق رُخ دوست انتـقاد / افتاده دل به وَرطه خون و ز شوق وصل / فرياد&nbsp;&nbsp;مي­زند &nbsp;&nbsp;كه&nbsp;&nbsp;&nbsp;دَمِ&nbsp;&nbsp;عشـق&nbsp;&nbsp;&nbsp;زنده &nbsp;باد / نقدينه وجود من از نور عاشقي است /از اين مقوله گشت دلم، عزّتش زياد / جامي ز باده با « الفُ ليل » آوريد /تا بشنوم حكايت دلها ز شهـرزاد / مسـندنشين خاطر روي تو شد دلم /شادم از اينكه عشق سرم ميدهد به باد / بيش از دو پرده ساز نزد چرخِ تنگ­ چشم /در حيطه شكُوه جَم و فَرّ كيقبـاد / از بَس سياه­مست شدند از شراب نفْس /كُفران شكست شيشه حرمت ز قوم عاد / ما جايگاه و جامه اطلس نخواسـتيم /از چرخ دون كه تخت سليمان به باد داد / جز بخشش خدا و به جز فحشِ بي­ ادب /منّـــت نهاد بر سرِ &nbsp;ما هر كه هر چه داد / تزكيّه كُن وجود و زِ تيغ قضا مترس / با&nbsp;&nbsp;&nbsp;هيچ&nbsp;&nbsp;&nbsp;غُنچه&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;خار&nbsp;&nbsp;&nbsp;ندارد&nbsp;&nbsp;&nbsp;سَرِ&nbsp;&nbsp;&nbsp;عنـاد / وقت &nbsp;نماز &nbsp;صبح،مُفـرّح ز &nbsp;باده مست / نام تو&nbsp;را&nbsp;شـنيد و به&nbsp;قَدقامـت ايستاد / 

opt_u-17620-1691240865910.webp

u-17620-1691240865910.mp4

138- مرغ غزلسرا به چمن وقت بامداد

غزلی از مفرح همدانی شاعر معاصر همدانی با مضمون عاشقانه، عارفانه از دیوان ارمغان ملکوت من و امشب هوای عاشقی و چشم بیداری /جمال شاهدی ، آوای چنگی، جام سرشاری / چو مجنون سُرمه&nbsp;می بندم ز گَرد محمل لیلی /قدم­ روزی­ اگر اِی­ دوست روی­ دیده­ بگذاری / در این اندیشه ­ام بوسی بدزدم از لبت امّا /مِی همّت نخورده ما کجا و رسم عیّاری؟ من از برق نگاه دلنشـین دوست دانستم/ نیستانی به خاکسـتر نشیند از دَم ناری / حکایت­ها کُند از وادی گسترده غفلت /قیام ناله­ای از سینه صِید گرفتـاری / جهان در بی­خیالی خوش بوَد ساقی عنایت کُن / بده پیمانه­ای تا وارهم زین سقف پرگاری / حضور مطرب و ساقی لبی امشب به مِی تَر کُن /چو از این کاروان فردا نماند هیچ دیّاری / کمند انداز این صحرا، کران تا بی­کران هر دَم / شکار تازه­ای &nbsp;دارد&nbsp;&nbsp;ز&nbsp;&nbsp;خود &nbsp;&nbsp;غافل&nbsp;&nbsp;مشو، &nbsp;باری عذابــــت میدهد افتد اگر در دیده خاشاکی /مباد آنکه گناه خویشتن را خُرد پنداری / ز نور خانقاه قُدسـیان توفیق می­گیرد / بدرّد&nbsp;&nbsp;گر&nbsp;&nbsp;حجاب &nbsp;&nbsp;از&nbsp;خویشتن&nbsp;اشک&nbsp;&nbsp;گُنه کاری / ز یک­سو اشک و یک­سو ناله،یک­سو خون دل یا رب / مُفـرّح &nbsp;&nbsp;&nbsp;را &nbsp;&nbsp;&nbsp;ببین&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;دارد &nbsp;&nbsp;عجــــب&nbsp;&nbsp;&nbsp;آشفته بازاری /

 دانلود ویدیو کلیپ  هوای عاشقی  کلیپ ویدیو فیلم  هوای عاشقی  غزلی از مفرح همدانی شاعر معاصر همدانی با مضمون عاشقانه، عارفانه از دیوان ارمغان ملکوتمن و امشب هوای عاشقی و چشم بیداری /جمال شاهدی ، آوای چنگی، جام سرشاری / چو مجنون سُرمه&nbsp;می بندم ز گَرد محمل لیلی /قدم­ روزی­ اگر اِی­ دوست روی­ دیده­ بگذاری /  در این اندیشه ­ام بوسی بدزدم از لبت امّا /مِی همّت نخورده ما کجا و رسم عیّاری؟ من از برق نگاه دلنشـین دوست دانستم/ نیستانی به خاکسـتر نشیند از دَم ناری / حکایت­ها کُند از وادی گسترده غفلت /قیام ناله­ای از سینه صِید گرفتـاری / جهان در بی­خیالی خوش بوَد ساقی عنایت کُن / بده پیمانه­ای تا وارهم زین سقف پرگاری / حضور مطرب و ساقی لبی امشب به مِی تَر کُن /چو از این کاروان فردا نماند هیچ دیّاری / کمند انداز این صحرا، کران تا بی­کران هر دَم / شکار تازه­ای &nbsp;دارد&nbsp;&nbsp;ز&nbsp;&nbsp;خود &nbsp;&nbsp;غافل&nbsp;&nbsp;مشو، &nbsp;باریعذابــــت میدهد افتد اگر در دیده خاشاکی /مباد آنکه گناه خویشتن را خُرد پنداری / ز نور خانقاه قُدسـیان توفیق می­گیرد / بدرّد&nbsp;&nbsp;گر&nbsp;&nbsp;حجاب &nbsp;&nbsp;از&nbsp;خویشتن&nbsp;اشک&nbsp;&nbsp;گُنه کاری / ز یک­سو اشک و یک­سو ناله،یک­سو خون دل یا رب / مُفـرّح &nbsp;&nbsp;&nbsp;را &nbsp;&nbsp;&nbsp;ببین&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;دارد &nbsp;&nbsp;عجــــب&nbsp;&nbsp;&nbsp;آشفته بازاری / 

02:15

138- مرغ غزلسرا به چمن وقت بامداد

02:56

هوای عاشقی